Dagen waarop je je iPhone opeens leert waarderen (Column)

Mijn iPhone is momenteel, zoals u wellicht vorige week al hebt gelezen, niet hier. Hij ligt in Rijswijk. Dat is enigzins raar, omdat ik nog nooit in Rijswijk ben geweest en mijn iPhone daar toch ligt. Ik zou niet kunnen zeggen dat ik hem verloren ben. Hij ligt bij ProAssist, mijn grote vrienden.

Inmiddels ben ik anderhalve week zonder iPhone, en ik begin dingen steeds raarder te zien. Zo ontdekte ik vanmorgen dat ik frontaal achterloop op het nieuws, aangezien ik mezelf heb aangeleerd dat ik ’s morgens het nieuws check. Mensen merken ook op dat ze mijn Twitter-pagina opvallend rustig vinden, wat weer te wijten is aan het feit dat de leenNokia waarmee ik nu rond loop naar mijn mening het stomste apparaat is om je Twitter of Facebookstatus mee te updaten. Mensen klagen dat het verdomd lang duurt voordat ik mijn e-mail beantwoord. Ook dat is logisch, omdat ik mijzelf momenteel beperk tot het thuis beantwoorden van e-mail, om de doodsimpele reden dat het toetsenbord van mijn leenNokia niet zo denderend is dat ik er met genoegen een hele e-mail op schrijf.

Afgelopen maandag mocht ik weer heel even met een iPhone spelen. Kent u het gevoel dat iemand krijgt als iemand een ijsje eet terwijl diegene zich in de hitte bevindt? Het was een beetje zoiets – een opluchting. In de tijd dat ik op mijn leenNokia (wat trouwens gewoon een Nokia 6300 is) net Opera Mini had opgestart en naar mijn twitterpagina was gesurfd, had ik op de iPhone – die niet van mij is, maar die ik een paar minuten mocht lenen – al enkele tweets verstuurd en Nu.nl gechecked.

Bij het uitwerken van het concept wat tot dit stukje leidde, bedacht ik dat het niet handig was als ik mezelf teveel zou plaatsen als Apple-/iPhone-fanboy. Na teruglezen van al het bovenstaande is dat redelijk mislukt volgens mij. Wat maakt Apple-producten nou zo fantastisch? Ik heb heel lang ontkend dat Apple het alleenrecht had op het maken van fantastische computergerelateerde producten. Nu moet ik echter volmondig toegeven dat ik van mijn iPhone afhankelijk ben. Ik mis mijn fijne Twitter-applicatie, DoodleJump en e-mail. Het klinkt allemaal behoorlijk simpel – twitteren en e-mailen kan ik ook op mijn leenNokia – maar het is toch anders. Wat zou u missen als u uw iPhone zou moeten inleveren voor een leenNokia?