Last Inua is sfeervolle Nederlandse platformgame op iPhone en iPad

De Amsterdamse gamestudio Glowforth doet een gewaagde zet op de iPhone en iPad. Haar platformgame Last Inua is niet echt een spelletje voor tussendoor. Je wordt aangeraden een koptelefoon te gebruiken, je kan geen sterren halen voor levels en er zijn al helemaal geen timers die je verplicht laten wachten om verder te spelen. Last Inua is niet van de snelheid. In plaats daarvan vertelt de game een verhaal over een vader en zoon met bijzondere krachten. Het levert een fraai spel op.

Voetstappen in dikke plaksneeuw en een vader die zijn zoon roept in de duisternis. Zo begint Last Inua, een eskimoverhaal over een zoontje dat drie goden moet aandoen om de vloek van een kwade geest te doorbreken. Maar dat kan het zoontje niet alleen. Daarom ga je samen op pad. Vader voor de krachtige stoten en klimwerk, zoon voor zijn speciale teleporteergave.

Last Inua doet denken aan het met prijzen overladen Limbo. In dat spel trek je ook op looptempo door talloze gebieden en ook daar zijn het vooral natuurlijke elementen die je grootste vijanden zijn. In Last Inua groeien groeien zwarte stekelbossen uit de sneeuw, yeti’s zetten de achtervolging op je in en rondzwevende geesten zijn uit op de krachten van zoonlief. De actie heeft niet dezelfde venijnigheid of innemendheid als Limbo, maar situaties zijn vergelijkbaar. Gevaar komt vaak uit het niets en je dient er met twee personen steeds adequaat op te reageren.

Strooien met sneeuw

De platformactie van Last Inua is bijzonder en moeilijk genoeg om te beklijven, vooral als je ook de controle krijgt over de meereizende fee waarmee je bijvoorbeeld sneeuwbruggen kan bouwen over gevaarlijke afgronden. Net als in het bejubelde LostWinds, wordt de gameplay daardoor wel wat knulliger. Zo moet je soms even wachten totdat een brug stevig genoeg is, hoeveel sneeuw je ergens ook legt. De fee laat zich daarnaast alleen besturen zoals het spel dat wil. Als je het logisch vindt om ergens veel ijs neer te leggen, kan het beoogde effect wel eens uitblijven omdat de game er niet op is gebouwd. Ook het schakelen tussen twee personages is al eens slimmer gedaan: in iPhone-klassieker Babylonian Twins sloeg je de hersens regelmatig stuk om alles uit een level te halen. Hier ligt de nadruk meer op de sfeer.

Sfeermaker

Het is de sfeer waarop Last Inua punten scoort. De omgevingen, het kleurgebruik en geluidseffecten zoals de stappen van een yeti of de voortdurend aanwezige wind. Diepe, klassieke klanken worden subtiel ingezet en samen met muziek in tussenfilmpjes, tillen ze Last Inua echt naar een hoger plan. En ook op visuele details is gelet: als je langer door de sneeuw loopt zonder vuurtjes te vinden, krijgt het scherm een bevroren waas.

Last Inua is opgeknipt in korte stukken voor een goed gevoel van voortgang. Zo kan je het spel als je wilt wel tussendoor spelen, maar het spel komt beter tot zijn recht in een lekker lange sessie met de sfeer direct in of op je oren. Zo is Last Inua bedoeld.

Downloaden: Last Inua – An Artic Adventure (€3,59, geen in-app aankopen, universeel, iOS 5.0+)