Pokémon Go is inmiddels bijna een week uit en ondergetekende is een speler van het eerste uur. Overal lees je hoe het spel in elkaar zit, maar het daadwerkelijk ervaren is iets anders dan handleidingen lezen. Dus deel ik mijn ervaringen graag met jullie in deze Pokémon Go review. En geloof me, Pokémon Go is de moeite van het spelen meer dan waard.
Pokémon Go: lang naar uitgekeken
Al sinds de aankondiging van Pokémon Go in september 2015 kijk ik reikhalzend uit naar de uitrol ervan. Vorige week was het eindelijk zo ver en het duurde dan ook niet lang voor ik het spel op mijn iPhone had geïnstalleerd. Inmiddels zijn we een week verder. Dus, hoe bevalt het spel?
In Pokémon Go speel je met een karakter in een ‘echte wereld’ aan de hand van een eenvoudige kaart, GPS en augmented reality. Dat laatste betekent in dit geval dat je Pokémon in de echte wereld kunt zien verschijnen, door je camera aan te zetten. In totaal zijn er 150 Pokémon om te vangen, en dat doe je door buiten rond te lopen en ze te gaan zoeken. Water-Pokémon vind je bijvoorbeeld bij rivieren, meren en andere watergebieden, terwijl je in stedelijke plekken veel Rattata’s tegenkomt. Je moet dus echt op pad gaan, zeker als je echt alle Pokémon wil verzamelen.
Ook zijn er Gyms, waar je gevechten kunt houden met andere Pokémon. Een Gym kun je vervolgens veroveren voor één van drie teams: rood, geel en blauw. Zodra je level 5 bent kies je een team en die houd je voor de rest van de speeltijd. De bedoeling is dat jij jouw team de beste maakt, zelf de beste trainer wordt en natuurlijk dat je alle 150 Pokémon vangt. De Gyms worden na overname vervolgens gekoppeld aan je team, waardoor er ook nog een competitief element in de game verwerkt zit. De Gyms zijn een leuke toevoeging. Hier voel je net als bij het vinden van Pokémon een kinderlijke opwinding: je wilt de gymleader verslaan en het pand voor jouw team claimen. Als dat lukt krijg je niet alleen beloningen in het spel, maar je voelt je daadwerkelijk trots.
Fijn op pad
Pokémon Go is een fantastisch spel als je van een wandeling houdt of fan bent van de originele serie en de originele spellen. Bij mij geldt dat laatste en ik moet zeggen dat ik in mijn hele leven nog nooit zoveel gewandeld hebt Iedereen die me kent weet dat ik van nature liever op de bank zit dan dat ik buiten een ommetje maak, maar Pokémon Go krijgt mij van die bank af. Een ommetje maken om op zoek te gaan naar een nieuwe Pokémon is bijvoorbeeld helemaal zo gek nog niet.
En dat is logisch; het spel is ontzettend verslavend opgezet. Al snel voel je de neiging om toch nog maar even te gaan kijken of er ergens nog Pokémon zitten, want je wilt die 150 beesten echt allemaal verzamelen. Dat de één moeilijker te vinden is dan de ander maakt de beloning alleen maar groter als je een zeldzame Pokémon vangt. Als een klein kind voel je de opwinding als je een nieuwe soort vindt en deze ook nog vangt. Waar ik ook ga of sta, die telefoon komt mijn hand nu echt niet meer uit.
Eenvoudig, maar mooi
Prettig is ook de vormgeving van het spel. Hoewel het grafisch eenvoudig is opgezet – de wegen zijn donkergroene vlakken met gele strepen, gras is een donkergroen vlak en water is een blauw vlak – oogt het toch prettig. Juist die eenvoud maakt het spel zo aantrekkelijk. Hadden ze meer toegevoegd, dan was het waarschijnlijk veel te druk geweest en had je de Pokémon die op de kaart verschijnen waarschijnlijk amper gezien.
Die Pokémon zien er precies uit zoals je verwacht. Op de kaart is het een kleine, maar scherpe en duidelijke animatie. Maar zodra je ze gaat vangen, zie je de bekende animaties uit de tekenfilmseries. Het leuke aan Pokémon Go is dat het spel begint met de eerste 150 Pokémon. Dit zijn zonder twijfel de meest bekende exemplaren die ook voor oudere spelers herkenbaar zullen zijn. Als je dus vroeger de eerste Pokémon-games voor de Game Boy gespeeld hebt, maar bang bent dat er in Pokémon Go alleen maar nieuwe Pokémon zitten, dan kun je je hart ophalen.
De herkenbaarheid zit hem ook in de de muziek en de geluidseffecten van de game. Alle Pokémon hebben dezelfde herkenbare geluidjes als in de oudere Pokémon-games, al is de kwaliteit nu wel verbeterd sinds het Game Boy-tijdperk. De muziek in het spel is helaas niet afkomstig uit de originele games, maar toch geeft het wel de herkenbare Pokémon-sfeer. Dit is niet verwonderlijk, want de muziek in Pokémon Go is gemaakt door Junichi Masuda. Masuda is de producer van de huidige Pokémon-games op de Nintendo 3DS en was bij de eerste games één van de programmeurs. De muziek klinkt daarom typisch Pokémon en het is de moeite waard om het geluid van je iPhone voor deze game aan te zetten of oordopjes in te doen.
Ook hoe je ze vangt is vrij snel duidelijk: er verschijnt een Pokéball in het scherm en die kun je gooien. Net als in de serie gooi je deze op de Pokémon en kijk je of hij in de bal blijft zitten. Je timing is echter wel belangrijk. Zodra je je vinger op een Pokéball houdt, trekt een cirkeltje over de Pokémon naar binnen. Op het moment dat deze zo klein mogelijk is, moet je de bal richting zijn of haar hoofd gooien om een zo hoog mogelijke pakkans te krijgen.
Maar er zijn verbeterpunten …
Hoewel het spel erg verslavend en leuk is, zijn er toch zeker een aantal verbeterpunten. Zo duurt het in veel gebieden erg lang voor een Pokémon zich laat zien. Het feit dat ik er soms meer zie terwijl ik thuis op de bank zit dan wanneer ik daadwerkelijk buiten rondloop en zoek, werkt wat demotiverend. Waarom zou ik dan nog de deur uit gaan?
Bovendien mis ik een aantal onderdelen uit de originele spellen en serie. Zo kun je daar wel Pokémon met elkaar ruilen, maar in Pokémon Go is dit nog niet mogelijk. Hoewel Niantic heeft aangekondigd dat deze feature wel gaat komen, was het beter geweest als die er vrij snel in zat. Je vangt namelijk regelmatig een Pokémon die je al hebt en een ruiloptie was dan prettig geweest.
Ook mogen de Gym-gevechten uitgebreid worden. Nu is het mogelijk om elkaar aan te vallen door op het scherm te tikken, maar je hebt niet meer dan twee aanvallen en een ontwijkingsmanoeuvre. Dat terwijl je in de serie en originele spellen tal van aanvallen hebt, die ik hier toch echt mis. Natuurlijk hoeven we geen lange lijsten met aanvallen – dat zou veel te verwarrend zijn – maar een kleine uitbreiding naar vier aanvallen is misschien geen slecht idee.
Serverproblemen en curveballs
Ander punt van ergernis is het probleem met de servers. Niantic – de ontwikkelaar van het spel – had niet gerekend op de enorme aanloop van spelers, waardoor de servers het vaak niet trekken. Dit merk je met name ‘s avonds, wanneer de Amerikanen wakker worden. Op dat moment krijg je regelmatig een foutmelding: we hebben wat serverproblemen, probeer het later nog een keer. Vervelend, want ‘s avonds verschijnen er andere Pokémon dan overdag. En ook die wil je vangen.
Wat me verder opviel is dat wanneer je een Pokémon een Razz Berry geeft, zodat het gemakkelijker wordt om hem te vangen, je Pokéballs vaak een afwijking krijgen als je ze gooit. Opeens buigen ze naar rechts af, ook al gooi je ze recht vooruit. Daarmee lijkt het alsnog ingewikkeld te zijn om een Pokémon te vangen als je een Razz Berry gebruikt. Zo ingewikkeld zelfs, dat het soms gewoon vervelend wordt. Aan één Golbat heb ik zeker vijftig Pokéballs verspild, omdat de bal met geen mogelijkheid bij de Pokémon uitkwam.
Laatste puntje van kritiek: je kunt niet tegen je vrienden vechten. Waar je in de serie en in de originele games mensen tegenkwam die je kon uitdagen voor een gevecht, is dit in Pokémon Go niet mogelijk. Je wilt namelijk eigenlijk wel zien of jouw Fearow sterker is dan de Dragonite van je vrienden. En dat is een punt dat zeker mist. Gelukkig heeft Niantic al laten weten dat ook hier verbeteringen voor komen.
Conclusie Pokémon Go review: We spelen nog lekker door
Maar ondanks deze problemen is het spel met recht een hit. In mijn (vrij nerderige) vriendengroep is er een WhatsApp-groep aangemaakt en we gaan regelmatig met elkaar op pad om Pokémon te vangen. Het spel is niet alleen een leuk tijdsverdrijf – even op de trein wachten? Pokémon zoeken! – maar brengt je daadwerkelijk dichter bij elkaar. Dit is geen spel dat je alleen speelt, maar iets dat je in groepsverband zoekt. Er zijn tal van fitnessapps die jou actief willen maken, maar het is juist Pokémon Go die dat weet te bewerkstelligen. En ook dat is onderdeel van de verslaving, naast het feit dat het nu eindelijk mogelijk is om zelf een trainer te worden. Pokémon Go is een kinderdroom die uitkomt en dan ook nog eens op een geweldige manier. Wat is er nu beter dan dat?
Pluspunten
- Verslavende game
- Je gaat veel vaker buiten wandelen
- Prettige vormgeving, eenvoudig uitgevoerd
- Veel herkenbare elementen uit de originele games, zoals muziek en geluidseffecten
- Samen spelen met vrienden maakt het nog leuker
- Slim gemaakt, door sommige Pokémon moeilijker vindbaar te maken blijf je geboeid
Minpunten
- In sommige gebieden duurt het erg lang voordat een Pokémon zich laat zien
- Nog niet mogelijk om Pokémon te ruilen
- Gym-gevechten zijn nu nog erg beperkt
- Regelmatig serverproblemen, waardoor je 's avonds niet lekker kunt spelen
- Afwijking bij curveballs
- Je kunt niet tegen vrienden vechten
Taalfout gezien of andere suggestie hoe we dit artikel kunnen verbeteren? Laat het ons weten!
Reacties: 11 reacties