Review: Trivial Pursuit op de iPhone, net zo gezellig als thuis?

Trivial Pursuit op de iPhone: gaat het lukken om op zo'n klein scherm een bordspel te spelen, als je bedenkt dat er niet eens Nederlandse vragen in zitten? Wij probeerden het uit.
Gonny van der Zwaag | iCulture.nl - · Laatst bijgewerkt:

trivial pursuit iphoneVroeger kropen we rond de keukentafel om een spelletje Trivial Pursuit/Triviant te spelen. Tegenwoordig pak je je iPhone voor een spelletje Yahtzee, Scrabble of Trivial Pursuit. Omdat de laatstgenoemde game vandaag in de aanbieding is, leek het me leuk om die eens te kopen en de multiplayermogelijkheden ervan uit te proberen. Weer eens wat anders dan rad van fortuin (LuckyWheel) als je met z’n tweeën iets wilt spelen.


De game heeft één belangrijk nadeel voor Nederlandse spelers: er zitten 6 verschillende talen in, maar Nederlands zit er niet bij. Heb je affiniteit met de VS, Engeland, Spanje, Duitsland, Italië of Frankrijk, dan is de game echter prima te spelen. Ik heb in deze review voor Amerikaans Engels gekozen. Veel Amerikaanse tv-series zijn immers ook wel bij ons bekend en van veel Amerikaanse wetenschappers hebben we hier in Nederland ook wel gehoord.

Net als bij het normale bordspel is het de bedoeling om met dobbelen te bepalen op welk vakje op het speelbord je terechtkomt. Vervolgens moet je een vraag beantwoorden, die een gekleurd blokje oplevert als je op één van de 6 hoofdvakken staat. Je kunt blijven doorgaan met dobbelen totdat je een vraag fout beantwoordt. In het spelersprofiel kun je je naam, je mascotte en de kleur instellen. Vervolgens kies je op het hoofdscherm voor Classic Mode, Pursuit Mode, Pass ‘n Play (iPhone doorgeven) of Wi-Fi Multiplayer (met z’n vieren via hetzelfde draadloze netwerk spelen). Tegen de computer spelen kan ook. Het leuke van zo’n multiplayer-game is dat je bijvoorbeeld in een studentenhuis met anderen kunt spelen, zonder dat je bij elkaar op de bank hoeft te zitten. Je kunt tijdens het spelen ook even gaan koffiezetten en ondertussen gewoon doorspelen.

Trivial Pursuit is al een behoorlijke tijd in de App Store verkrijgbaar, maar is helaas nog steeds bij versie 1.0 gebleven. Gewenste verbeteringen van reviewers, zoals een mogelijkheid om de game tussentijds op te slaan, ontbreken daardoor. Je kunt wel de game tussentijds pauzeren, maar zult uiteindelijk de hele game in één keer moeten uitspelen en dus minstens een halfuurtje ter beschikking moeten hebben. Ook klaagden reviewers wel eens dat vragen in de verkeerde categorie terecht lijken te zijn gekomen. Speel je een geschiedenisvraag, dan kan er zomaar een vraag over een film tussen zitten, zo merkte ik. Op zich is dat niet erg, tenzij je heel erg aan bepaalde categorieën bent verknocht en juist die geschiedenisvragen altijd probeert te vermijden. Ruim een halfjaar na de lancering van Trivial Pursuit zitten we echter nog steeds aan versie 1.0 vast. Hopelijk zet EA Mobile binnenkort eens een update in de App Store.

Ondanks de genoemde bezwaren ziet Trivial Pursuit er erg goed uit. De animaties en geluidseffecten zijn goed gedaan, de manier waarop je het volgende vakje kunt uitkiezen is slim gemaakt, met een inzoom-effect zodat je weinig kans hebt om mis te tappen. Eén ding wat ik wel graag verbeterd zou willen zien, is dat de dobbelsteen wat korter blijft ronddraaien. Als je een geek bent met een attentiespanne van 3 seconden zit je alweer met je gedachten ergens anders op het moment dat de tegenstander flink aan zet is. Je gooit met de dobbelsteen door deze even aan te raken op het scherm. Wanneer de worp bekend is, worden de vakjes waar je naartoe kunt springen iets omhoog gelicht uit het speelveld, zodat je snel een keuze kunt maken.

Speel je alleen, dan kun je behalve de Classic Mode ook de Pursuit Mode kiezen. In dit geval moet je vragen beantwoorden uit dezelfde zes categorieën, maar je legt ervoor een recht pad af (in plaats van het ronde speelbord). Onderweg kom je af en toe vertakkingen tegen. Het doel is om zo snel mogelijk de vragen in een bepaalde tak te beantwoorden en het benodigde blokje te verzamelen. Of dat uitdagender is, is een kwestie van voorkeur: het lijkt in het begin een eindeloze opsomming van vragen die je moet beantwoorden. Het wordt echter leuker naarmate je langer blijft doorspelen, want de game merkt met welke categorieën je moeite hebt en probeert je daarop te pakken. Per level win je goud, zilver of brons, naarmate het aantal vragen dat je goed beantwoordt. Is de vraag fout, dan schuif je steeds één vakje door en heb je de vraag goed, dan mag je meteen een heleboel vakjes overslaan.

Eén reden waarom ik de game niet eerder heb gekocht, is dat ik bang was dat de vragen te ingewikkeld zouden zijn. Welke filmster de burgemeester van Carmel was, weet ik wel. Maar hoe het baseball-team van Denver heet, zou ik echt niet weten (en eerlijk gezegd interesseert het me ook niet zo). Nu de game tijdelijk in de aanbieding was (EA geeft stelselmatig geen promocodes weg aan Europese reviewers), durfde ik de gok wel eens aan. De inhoud van de vragen is me meegevallen. Er zitten veel kennisvragen in, die je als wereldburger gewoon zou moeten weten, bijvoorbeeld van welk materiaal saxofoons worden gemaakt en wie de eerste president van Israel was. Er zitten ook vragen tussen waar de meeste Amerikanen waarschijnlijk ook geen idee van hebben (maar die je met slim nadenken wel kunt beantwoorden), bijvoorbeeld welke film de inspiratiebron was voor de artiestennaam van R&B-zanger Ne-Yo (antwoord: The Matrix).

Er zitten 3.500 vragen in de game, waarvan sommige met foto’s. Je ziet dan bijvoorbeeld foto’s van drie archeologische opgravingen en moet zeggen welke van de drie in Argentinië is gevonden. Daar hoef je geen Amerikaan voor te zijn. Het niveau van de vragen varieert sterk. Soms zitten er simpele tussen (bijvoorbeeld in welke Amerikaanse stad Beverly Hills te vinden is of welke kleur trui de leider van het bergklassement heeft in de Tour de France), maar bij de meeste vragen moet je toch wel even behoorlijk nadenken of gewoon gokken.

Conclusie

EA’s versie van Trivial Pursuit is aangepast aan de spelmogelijkheden op de iPhone. Als je erg verknocht bent aan de Nederlandse versie en liever vragen over Liesbeth List en Guus Meeuwis beantwoordt, kun je deze game beter overslaan. Ben je wat internationaler georiënteerd en ben je ook wel een beetje thuis in de Amerikaanse cultuur, dan kun je deze game probleemloos spelen. De prijs van €1,59 is dan zeker niet teveel. Op zich is de game helemaal af. Toch zou EA langzamerhand wel eens een update mogen uitbrengen, met wat meer functies die je tegenwoordig als verwende iPhone-gamer verwacht, zoals een koppeling met Facebook Connect zodat je ook online tegen anderen kunt spelen (EA’s andere game Scrabble heeft dat al) en een mogelijkheid om de game tussentijds op te slaan.

Voor mij is dit een game die ik op mijn iPhone laat staan. Een bordspel is altijd praktisch om bij de hand te hebben, als je even een dodelijk saai moment hebt en zin hebt om met iemand een bordspelletje te doen. De Pursuit Mode maakt de game ook interessant voor mensen die alleen willen spelen: je kunt steeds opnieuw proberen om je topscore te verbeteren en het mooie is dat er zoveel vragen in zitten dat je vrijwel nooit tweemaal tegen dezelfde vragen aanloopt.

Info: Trivial Pursuit

Informatie

Laatst bijgewerkt
21 januari 2010 om 23:06
Onderwerpen
,
Categorie
Games

Reacties: 8 reacties

Reacties zijn gesloten voor dit artikel.