Het geruchtencircuit rondom nieuwe Apple-producten is legendarisch en tegelijk ook heel voorspelbaar. Regelmatig komen er foto’s van aanstaande Apple-producten voorbij. Het zijn producten die Apple nog aan het ontwikkelen is of waarbij de proefproductie is gestart. Maar hoe betrouwbaar zijn die foto’s en waar komen ze vandaan? In dit artikel leggen we het verschil uit tussen de schematische tekeningen, dummy’s, prototypes, concepten en gelekte onderdelen aan de hand van populaire producten zoals de iPhone, AirPods en AirTag.
- #1 Technische details
- #2 Prototypes
- #3 Schematische tekeningen
- #4 Concepten
- #5 Dummy’s
- #6 Gelekte onderdelen
- #7 Klonen
- #8 Aankondiging door Apple
Er zit een vast patroon in het verschijnen van geruchten, waaruit je kunt afleiden hoe betrouwbaar ze zijn. Hieronder lopen we het geruchtenproces in verschillende fasen langs, met bij ieder uitleg waarom je foto’s wel of niet moet vertrouwen.
Fase 1: technische details
Voordat er ook maar een foto van een nieuwe iPhone online verschijnt, zijn er altijd wel een paar bronnen die vertellen welke functies erin zullen zitten: een betere camera, snellere processor of een iets ander design. Vaak baseren publicaties zich op ‘betrouwbare bronnen’ uit de industrie, die uit angst om hun baan te verliezen liever anoniem willen blijven. Daardoor is het lastig om te achterhalen hoe betrouwbaar deze geruchten zijn.
Toch heb je wel enig houvast: de website AppleTrack houdt een ranglijst bij van de meest betrouwbaren personen en daarbij staan Ross Young en Mark Gurman meestal bovenaan. Young beperkt zich tot één aspect: displays. Hij weet door bronnen binnen de toeleveringsketen vaak al vroeg welke schermformaten Apple overweegt en of er al dan niet OLED, Mini-LED en dergelijke zal worden toegepast. Mark Gurman werkte eerder voor 9to5Mac en stapte daarna over naar Bloomberg, waar hij in een wekelijkse nieuwsbrief nieuwe geruchten en verwachtingen onthuld.
Analist Ming-Chi Kuo wordt algemeen gezien als een betrouwbare bron, maar gezien zijn plaats in de ranglijst heeft hij het nogal eens mis. Aziatische media zoals DigiTimes en Economic Times publiceren geruchten die lang niet altijd blijken te kloppen. Mogelijk komt het omdat ze zich baseren op prototypes die door Apple zijn ontwikkeld, maar die uiteindelijk niet in productie gaan.
Daarnaast zijn er diverse YouTubers (Jon Prosser, Max Weinberg) die met wilde geruchten op de sensatietoer gaan. Zij proberen de eerste te zijn en gaan daarbij vaak wat minder zorgvuldig te werk. Er zijn ook nog enkele (anonieme) Twitter-accounts die vanuit Azië geruchten verspreiden, maar die lijken steeds meer te verdwijnen. Het vermoeden is dat Apple een klopjacht maakt om ze uit te schakelen.
Op iCulture besteden we regelmatig aandacht aan deze geruchten, maar we letten wel op het trackrecord en de geloofwaardigheid van degene die het gerucht verspreid. Vinden we een gerucht minder betrouwbaar, dan benoemen we dat. Ontvangen we zelf een insider-tip, dan zullen we op dezelfde manier te werk gaan: pas als de tipgever geloofwaardig is en er meerdere aanwijzingen zijn dat de informatie klopt, zullen we erover publiceren.
Fase 2: prototypes
Voordat Apple een fabrikant opdracht geeft om met de massaproductie te starten, worden er tientallen prototypes gemaakt. Daarbij experimenteert Apple met allerlei nieuwe features en onderdelen, om te kijken of het haalbaar is om de betreffende onderdelen op grote schaal te produceren. Belangrijk daarbij is dat de opbrengst (‘yield’) hoog genoeg is: als een groot deel van de productie niet voldoet aan de kwaliteitseisen en moet worden weggegooid, zal Apple het risico niet willen nemen. De kans is dan immers groot dat er later een hardware-defect aan het licht komt, met als gevolg een kostbare terugroepactie.
Het komt maar heel zelden voor dat een iPhone-prototype naar buiten wordt gesmokkeld uit de fabriek. Dit komt omdat er strenge controles zijn en de fabrieksmedewerkers geen mobiele telefoons en andere apparaten met camera mogen meenemen.
Een beroemd geval vond plaats in 2010: toen liet een Apple-medewerker een prototype van de iPhone 4 in een bar liggen. Het toestel kwam in handen van Gizmodo en werd wereldnieuws.
Prototypes zijn dus producten die Apple alvast laat fabriceren om bepaalde functies te testen. Ze kunnen vervolgens door eigen medewerkers alvast uitvoerig worden getest. Zo liep Tim Cook enige tijd rond met een glucosemonitor, wat tot wilde speculaties leidde: Cook zou diabetespatiënt zijn. Maar de kans is groot dat dit gewoon een testdevice was, dat de CEO van Apple alvast wilde testen om goed te kunnen beslissen of dit iets is wat Apple op de markt moet brengen.
Sommige prototypes worden goed verhuld. Zo kan een vingerafdrukscanner of nieuwe camera in een kastje worden ingebouwd, zodat bijna niemand een idee heeft hoe het uiteindelijke product eruit komt te zien. Voormalig Apple-ontwerper Jony Ive liet eens weten dat hij wel honderden prototypes van een nieuw product maakte, waarbij het meestal ging om blokjes van metaal, hout of andere materialen. Hij maakte deze prototypes in zijn designlab in Cupertino, om te kijken of bepaalde materialen en vormen geschikt zijn. Deze prototypes lekken zelden of nooit uit. Ze worden waarschijnlijk vernietigd.
Wat wel eens voorkomt, is dat er vroege prototypes boven water komen, bijvoorbeeld van wij weten zijn deze prototypes nooit gelekt; een lek ontstaat pas als de productie van werkende onderdelen wordt uitbesteed aan Aziatische bedrijven. Soms komen vroege prototypes jaren later boven water en verschijnen dan op sites als eBay.
Fase 3: schematische tekeningen
Apple is afhankelijk van veel toeleveranciers. Om de productie van alle onderdelen goed uit te laten voeren, moeten schematische tekeningen worden gemaakt. Soms zijn dit originele productietekeningen van Apple’s eigen fabrikanten, soms zijn het tekeningen die door externe personen zijn gemaakt, op basis van informatie van fabrieksmedewerkers.
Bij deze tekeningen krijg je alvast een indruk van het design en de afmetingen, de hoeveelheid cameralenzen en dergelijke. Ze zijn bedoeld voor accessoiremakers, zodat zij zich alvast voor kunnen bereiden op het aanstaande product.
Fase 4: concepten en renders
Zodra er schematische tekeningen zijn verschenen, gaan ook de grafisch ontwerpers aan de slag. Sommige designers proberen al zo vroeg mogelijk het uiterlijk van de nieuwe iPhone in beeld te brengen, zodat we een indruk krijgen hoe het product eruit komt te zien. Soms denken mensen dat deze concepten en renders echt zijn, maar het zijn soms ook fantasieën van de ontwerper, met functies die er nooit zullen komen. Concepten en renders zijn te herkennen aan het gelikte uiterlijk: soms voegt de ontwerper nog wat extra schaduwen en stofdeeltjes toe om het extra realistisch te maken.
Fase 5: dummy’s
Als het toekomstige ontwerp van de nieuwe iPhone steeds meer duidelijk wordt, gaan Aziatische fabrikanten aan de slag met het maken van dummy’s. Dit zijn niet-werkende iPhones die dezelfde afmetingen hebben als het uiteindelijke product. Soms zijn het niet meer dan productiemallen, oftewel blokjes metaal. Deze kunnen worden gebruikt om passende iPhone-hoesjes te fabriceren. Er zit geen elektronica in deze dummy’s, het gaat puur om de behuizing. Deze dummy’s worden online te koop aangeboden, bijvoorbeeld via eBay. Het kan leuk zijn om alvast een dummy te hebben, zodat je kunt opscheppen tegen je YouTube-volgers dat jij het nieuwste toestel hebt.
Veel partijen in Azië produceren hoesjes op basis van dummy’s, in de hoop dat het klopt. Door al vroeg te beginnen met de productie hopen ze een voorsprong te hebben op de concurrentie. Er zit echter wel een risico aan: als het niet klopt, zitten ze met een berg nutteloze accessoires.
Fase 6: gelekte onderdelen
Pas als de fabrieken van Foxconn, Pegatron en andere Apple-fabrikanten goed op gang zijn, komen de meest geloofwaardige geruchten voorbij. Omdat de iPhone-productie gigantisch veel seizoenarbeiders vergt, is er altijd wel een medewerker die stiekem wat onderdelen fotografeert of naar buiten smokkelt. Apple probeert dit steeds meer te voorkomen door strenge toegangscontroles en maatregelen als iemand betrapt wordt.
De foto’s zijn te herkennen aan hun onscherpe en haastige karakter. Vaak zijn de foto’s van slechte kwaliteit. Daarnaast moet je oppassen of de foto niet bewust onscherp is gemaakt, want het kan ook een knappe Photoshop-klus zijn.
Fase 7: klonen
Nog voordat je de nieuwe iPhone kunt kopen, zijn er al Chinese fabrikanten die bepaalde functies of het complete product namaken. Dit zag je bijvoorbeeld bij de AirPods: op het moment dat er geruchten gingen dat Apple oordopjes met steel wilde maken, waren er al heel wat fabrikanten die precies hetzelfde idee hadden.
Een kenner ziet meteen dat het om namaak gaat: de vorm is net iets anders, de verpakking is lelijk en als je naar de details kijkt heeft het product niet de finesses van een echt Apple-product. Het kan ook gebeuren dat er al zo lang geruchten zijn over een bepaald product, dat andere fabrikanten het ondertussen al hebben uitgevoerd. Zo waren er jarenlang geruchten over een AirTag en ging Samsung er uiteindelijk met de primeur vandoor.
Fase 8: aankondiging van Apple
Na maanden van speculatie is het eindelijk zover: Apple kondigt het nieuwe product aan. Tot de aankondiging zijn er al heel wat details uitgelekt, maar je weet nooit zeker of ze allemaal kloppen. Zo kan de naamgeving nog wel eens verrassend anders zijn.
Bij iCulture doen we uiteraard verslag van alle aankondiging en gebruiken we die kennis om in de toekomst nog beter de geloofwaardigheid van bepaalde bronnen in te schatten. Maar hoe voorspelbaar Apple vaak ook is, er zijn altijd wel wat details die niet eerder naar buiten zijn gekomen. Het productieproces in Azië, waar grote hoeveelheden fysieke producten moeten worden verscheept, is moeilijk geheim te houden. Maar dingen die Apple in eigen huis kan ontwikkelen, zoals softwarefuncties, kunnen tot het laatste moment buiten het zicht van de media, analisten en pottenkijkers worden gehouden.
Taalfout gezien of andere suggestie hoe we dit artikel kunnen verbeteren? Laat het ons weten!