Apple zou plannen hebben om in 2016 een hogere kwaliteit audioformaat te gaan gebruiken. Dat beweert de Japanse website Macotakara op basis van bronnen uit de muziekindustrie. De Japanners vingen de geruchten op op het Portable Audio Festival in Tokio.
Insiders zouden hebben gezegd dat Apple een hi-res audioformaat heeft ontwikkeld, dat bedoeld is om muziek te streamen met een sample rate van 96 kHz en 24-bit bitdiepte. Mogelijk is dat bedoeld om een hogere kwaliteit muziek voor Apple Music te kunnen aanbieden. Of dat een sterke verbetering is ten opzichte van de huidige kwaliteit is moeilijk te zeggen, omdat Apple geen details heeft gegeven over de sampling-frequentie.
Het is niet de eerste keer dat Apple bezig zou zijn met een betere kwaliteit audioformaat. In 2013 beweerde muziekexpert Robert Hutton dan Apple bezig was om een betere kwaliteit audio voor de iTunes Store te ontwikkelen. Op dat moment was Apple Music nog niet aangekondigd. Hetzelfde jaar beweerde Macotakara ook al dat Apple bezig was met HD Audio. Het zou een uitkomst zijn voor mensen die nu zijn aangewezen op muziekdiensten zoals Tidal.
In het verleden beweerde muzikant Neil Young ook al eens dat hij met Steve Jobs had gesproken over verbeterde audiokwaliteit voor de iTunes Store. Daar kwam niets van terecht, want Young bracht uiteindelijk zijn eigen muziekspeler op de markt, de PonoPlayer. Een succes was dat niet.
Wat is high-res audio?
Bij high-res audio is spraken van geen of minimale compressie, waardoor de muziekkwaliteit beter is dan van een mp3-bestand. Terwijl bij mp3 door compressie de details verloren gaan en het bereik kleiner wordt, is dat bij high-res audio niet het geval. De bestanden zijn uiteraard wel een stuk groter.
Ter vergelijking: bij een gewone cd is sprake van een 16-bits bitdiepte en 44,1 kHz (samples per seconde). Bij hi-res audio wordt zoveel mogelijk de kwaliteit van de geluidsopname in de studio benaderd en is er meestal sprake van een bitdiepte van 24-bit en een sample rate van 192 kHz*. Lightning-kabels ondersteunen dit al. De hogere sample frequentie en bitrate zorgen voor betere weergave, groter bereik en meer details.
*Het audioformaat waar Apple mee bezig is, zou een sample rate van 96 kHz hebben (zoals bovenaan dit artikel genoemd), dus dat is lager dan de hier genoemde sample rate van 192 kHz.
Taalfout gezien of andere suggestie hoe we dit artikel kunnen verbeteren? Laat het ons weten!
Neil Young en audiokwaliteit lijkt mij het ultieme voorbeeld van contradictio in terminis. 😉
Dit is nou een onderwerp wat ik graag zal blijven volgen omdat ik een echte ‘audiofiel’ ben en het voor mij niet goed genoeg kan klinken. Ik heb nooit brood gezien in mp3-files omdat er veel te veel weggelaten wordt.
Net een nieuwe Denon-Receiver gekocht die o.a. deze HD-Audio (Hi-Res Audio) kan streamen, dus Apple…kom maar op, ik kom dan graag weer terug in de iTunes Store.
@Robert: Haha, ik zou me er bijna bij aansluiten. 🙂
Zinloos als Apple niet ook een betere DAC in de iPhones gaat zetten. En daar ligt nog veel ruimte voor verbetering.
Hoewel ik mezelf nooit ‘audiofiel’ zal noemen, omdat ik weliswaar (ook) muziekliefhebber ben 😄 maar muziek imho toch wat meer is dan alleen maar audio, ben ik het (verder bijna) helemaal eens.
Koop hooguit losse nummers van artiesten die (nog) geen album vol goede nummers weten te krijgen nog in iTunes Store, verder alles op CD om het vervolgens zsm te rippen naar ALAC en de schijfjes dan in de kast te laten verstoffen😕. ALAC in iTunes Store zou dan ook méér dan welkom zijn.
Streaming boeit mij persoonlijk dan weer wat minder, maar daar kàn HD voor andere liefhebbers natuurlijk wèl een belangrijk (U)SP zijn om Apple Music niet langer links te laten liggen – en dus ook een kans voor Apple daarmee een ander/groter publiek aan te spreken.
Vwb Neil Young en HQ: geen commentaar 😁. Maar hij is natuurlijk niet de enige bij wie je daarover kunt twijfelen… dat is nou juist het onderscheid tussen HD audio en HQ muziek 😉
Voor sommige audio is lossy compressie daarom juist weer een zegen, zo hoor ik persoonlijk bv Bohemian Rhapsody het liefste met 100% lossy compressie 😝
Ik hoop het … want de kwaliteit van Apple Music en Sonos is niet om naar huis over te schrijven. Er zit gewoon geen “dynamiek” in en klinkt “flat”.
Horen we tegenwoordig dat verschil nog ? De jeugd is ook al slechthorend
Belangrijke voordelen voor Apple:
– Alleen Apple’s eigen app zal toegang krijgen tot deze hogere resolutie audio, het geluid van Spotify klinkt opeens een stuk minder goed.
– Ook illegale downloads zijn niet in deze hoge kwaliteit te beluisteren.
– Nieuwe Beats koptelefoons gaan dit direct ondersteunen.
Is dit meteen een hint naar een 32GB instapmodel?
@Stefan: Nee want streamen weer..
Yes!
Dit is nu super goed nieuws,want ik ben nu zowel met Apple Music als met Tidal aan het streamen.
Het luisteren met HD kwaliteit is voor mij als audiofiel een must geweest,mp3 is veel te “geknepen” geluid.
Men hoort dit vooral goed bij de betere high-end apparatuur,in mijn geval Linn.
Ik hoop dat Apple dit ook supersnel zal gaan doen in 2016!
Alvast sjapoo!
Waarom wordt er in het artikel gerefereerd aan mp3 wanneer Apple daar zelf geen gebruik van maakt?
Ik ben benieuwd of Sonos dit gaat ondersteunen. En of het technisch haalbaar/merkbaar gaat zijn.
@Ferryman:
Die werkwijze slaat natuurlijk nergens op. Als je 256kbps AAC-bestanden koopt in de iTunes Store, dan kun je ze blijven converteren naar ALAC tot je een ons weegt, maar er komt niet één bit aan kwaliteit bij, laat staan dat je een lossless bestand krijgt. Het enige wat je krijgt is een opgeblazen 256kbps-bestand dat 4 keer zo groot is dan het originele iTunes-bestand. En als je die ALAC-bestanden daarna weer omzet naar AAC, dan gaat de kwaliteit nog meer omlaag.
Wat mij betreft mag Apple de verkoop van 24bit audio lekker overlaten aan HDTracks en Qobuz. Daarentegen vind ik het onbegrijpelijk dat er anno 2015 nog altijd geen lossless bestanden te koop zijn in de iTunes Store.
@Marijn: Eerst ff goed lezen vóór je reageert zou een hoop (vriendelijk uitgedrukt) verwarring en onbegrip voorkomen 😂. De ALAC ’s trek ik natuurlijk niet van de AAC’s die ik – zoals gezegd – alleen bij hoge uitzondering koop. AAC’s die laat ik lekker in AAC staan en hoor ik alleen in shuffles voorbijkomen. De ALAC’s daarentegen rip ik van CD’s. ’t Inkoppertje over (n)ergens op slaan laat ik voor deze ene keer maar voorbijgaan 😜 Qua lossless in de iTunes store ben ik het wel van harte met je eens – dat noemen we ook wel ‘long overdue’ in goed Nederlands 😉Het nut van 24 bits ipv 16 kan ik niet beoordelen, maar daar kon je wel ’s een punt hebben. Dat we ons jarenlang hebben kunnen redden met 16bits op CD wil niet per sé zeggen dat het niets toevoegt, maar geeft toch wel een aardig beeld van de (on)misbaarheid van die extra 8 bitjes 🤔
Beetje erg kort door de bocht, onderweg kun je door achtergrondgeluid toch zelden of nooit optimaal van je muziek genieten en thuis kun je ‘m sowieso beter digitaal koppelen aan een goeie geluidsinstallatie – draadloos via AirPlay of bedraad via lightning…En dan nog, met een goeie koptelefoon hoor je zelfs via de eigen DAC van mac, phone, pad en pod bij sommige muziek al duidelijk verschil tov MP3 en AAC. Dat je die daarmee misschien (net) niet in de allerhoogste kwaliteit kunt beluisteren wil natuurlijk nog niet zeggen dat je dan ook maar meteen genoegen moet nemen met de slechtste (MP3) of middelmatige (AAC) kwaliteit!
Hoezo ‘ook’?😏 Ik ben dan wel lang niet meer de jongste van ’t land, maar heb bv nog steeds last van die ⛈💥⚡🔥️🌩🔪🔫💣😡 Mosquito’s – toegegeven, waarschijnlijk zelfs meer dan de doelgroep van die krengen☹️
Dit is een erg interessant (wel technisch) artikel die uitlegt dat een hogere bit depth of sample rate geen betere audio kwaliteit oplevert.
https://xiph.org/~xiphmont/demo/neil-young.html
Ben benieuwd wat de audiofielen hierover te zeggen hebben (dit staat natuurlijk los van een lossless of mp3 bestand, gaat puur over een hogere bit depth en sample rate).
Nou ben ik toevallig toch echt wel fan van Neil Young, en dan met name het wat ruigere werk. En juist bij dat soort muziek, waar veel tegelijkertijd gebeurt, is een hogere bitrate absoluut een must. Bij de meeste MP3 formaten ervaar je te vaak een soort van dichtslippen van het geheel waardoor je een geluids-brei krijgt waar je de afzonderlijke instrumenten niet meer kunt onderscheiden (vanwege de toegepaste compressie om alles zo klein mogelijk te maken, en dus zoveel mogelijk op je telefoon of MP3-speler te krijgen: kwantiteit i.p.v. kwaliteit).
Vandaar ook dat veel muziek-liefhebbers hun CD’s rippen naar bijvoorbeeld FLAC wat dan via een NAS prima gestreamd kan worden.
De Pono-player waar Neil Young o.a. achter zit, werkt ook met hi-res bestanden waarmee de muziek volkomen tot zijn recht komt omdat er geen tot nauwelijks compressie plaatsvind.
Dus als Apple een hogere bitrate kan gaan aanbieden is dat zeker welkom.
Ik ga de gok aan dat bij een test op jouw Denon receiver jij het verschil niet gaat aanwijzen tussen een song in mp3 en in HD audio… En zeg geen ‘jawel’, ik kom gewoon langs hè…
In het artikel staat dat het om een sampling-frequentie gaat van 96kHz, waarna er nog in dezelfde zin wordt aangegeven dat de sampling-frequentie niet door Apple is vrijgegeven en dat het daarom onbekend is of het kwalitatief beter is. Ik ga er vanuit dat hier bitrate wordt bedoeld, oftewel de mate van compressie (niet te verwarren met bitdiepte).
De volgende fout is dat dit formaat minder gecomprimeerd zou zijn. Dat staat overal los van. Je kan nog steeds evenveel of meer compressie toepassen, afhankelijk van het bestandsformaat. Dat vertaalt zich in de bitrate waar ik het net over had.
In de laatste alinea wordt het woord bitrate gebruikt waar bitdiepte had moeten staan. Er is niet goed (genoeg) ingelezen voordat dit artikel is geschreven.
Aan de discussie of er überhaupt een verschil te horen is ga ik me niet branden, maar laat ik het er op houden dat het zeer minimaal is in het beste geval. Dubbel blinde luistertests in wetenschappelijke setting kunnen het verschil niet aantonen. Dit formaat heeft nut om de audio te bewerken, maar veel minder om het te luisteren.
@Martijn: Dit soort nieuwtjes verspreiden zich vaak op de meest bizarre momenten, als de meeste mensen al in bed liggen. Als redactie proberen we er dan zo goed mogelijk aandacht aan te besteden, ook al biedt het bronartikel maar minimale informatie. Zo ook bij Macotakara, waar ik ook nog te maken had met een Japanse tekst. Natuurlijk probeer ik op zo’n moment nog even aan het werk te gaan, snel in te lezen in het onderwerp en een zo goed mogelijk verhaal ervan te maken, waarbij ik in kort mogelijke tijd probeer om veel achtergrondartikelen over HD-audio te scannen.
Bij artikelen over audio geldt alleen: je kunt nooit winnen. Het is net als gitaren, auto’s en oordopjes een onderwerp waar mensen héél passioneel over zijn en het altijd hartgrondig over oneens zijn. Bitdiepte, bitrate, samplefrequentie, het verband met compressie… ondanks een technische opleiding (HTS), het vermogen om onderwerpen me snel eigen te maken en de gewoonte van iCulture om dingen altijd zo correct mogelijk weer te geven, kan ik natuurlijk niet op tegen audiofreaks die 24 uur per dag websites en boeken over het onderwerp zitten te lezen. Ieder z’n ding. Ik weet alles van Apple, jullie weten alles over audio (en geven vaak bruikbare correcties op artikelen, maar zijn het vaak ook oneens). Kortom: hoe passioneler de meningen rond een bepaald onderwerp, hoe moeilijker het voor ons is om radicale correctheid na te streven.
Ik luister al maanden met veel plezier naar muziek via streaming dienst QOBUZ. Kost wat, mar dan heb je ook wat. Te genieten op minimaal cd kwaliteit niveau.