Video toont werkende prototypes van de originele iPhone

Vanwege het 10-jarige bestaan van de iPhone, wordt er deze maand veel teruggeblikt. Maar er komen ook weer nieuwe details boven water over de vroege ontwikkeling van de iPhone. Deze keer zijn het de twee heel verschillende prototypes die Apple ontwikkelde en die bekend staan als de P1 en P2. Het ene model komt van iPod-vader Tony Fadell, terwijl de andere afkomstig is van Scott Forstall.

Twee iPhone-prototypes: P1 en P2

De software van de P1, de linker iPhone in onderstaand filmpje, komt van de hand van Tony Fadell. Tony werkte voorheen aan de iPod en dat is ook direct zichtbaar in het werkende model. Het is dan ook niets meer dan het OS van de iPod verwerkt in een touchscreen. In plaats van dat je direct op de knoppen drukt om naar het desbetreffende onderdeel te gaan, draai je aan een virtueel klikwiel. Het is exact hetzelfde model als waar we eerder deze week over schreven en bekendstaat als de klikwiel-iPhone.

Bekijk ook

Dit is de klikwiel-iPhone die Apple nooit uitbracht

Zou de iPhone net zo succesvol zijn geworden als Apple had gekozen voor een klikwiel-interface, zoals op de iPod? Apple heeft het serieus overwogen.

Het tweede model, de P2, lijkt qua bediening meer op de iPhone die we vandaag de dag gebruiken. Deze is gemaakt door Scott Forstall die later ook aan het hoofd van de iOS-ontwikkeling stond. Hoewel de P2 qua design totaal niet lijkt op hoe iPhone OS er op de originele iPhone uit zag, is het wel de basis die uiteindelijk voor iOS gebruikt werd. De grote blauwe knoppen in de P2 gecombineerd met de zwarte tekst zijn wat minder makkelijk leesbaar en daardoor lijkt de P2 ook wat minder ver in ontwikkeling dan de P1.

Beide toestellen zijn qua hardware identiek en draaien allebei op Acorn OS. Zowel de P1 als de P2 werden door twee teams afzonderlijk gemaakt, op verzoek van Steve Jobs om zo te kunnen beoordelen welke de juiste weg was. Behalve deze twee prototypes waren er nog tientallen andere prototypes in ontwikkeling voordat de iPhone uiteindelijk werd zoals we nu kennen. Een ander leuk detail is dat de P2 aanzienlijk meer tijd nodig heeft om op te starten, omdat het een completer besturingssysteem heeft dan de P1.

iPhone-prototype bijna verloren

Tegenover de BBC gaf Tony Fadell nog een leuke anekdote. In de tijd dat de prototypes werden ontwikkeld, raakte Tony toen hij uit een vliegtuig was gestapt: het prototype bleek niet meer in zijn zak te zitten. Tony vreesde voor zijn baan, aangezien het project een topgeheim was en Steve Jobs nadrukkelijk zei dat hij mensen zou ontslaan als het project vroegtijdig uit zou lekken. Gelukkig bleek er niks aan de hand, want de iPhone werd gevonden tussen twee stoelen.

Tony kwam ook al snel tot de conclusie dat het klikwiel-model, zoals in bovenstaande video te zien is, niet goed werkte. Het toestel leek meer op een oude draaitelefoon uit de jaren 60 dan het begin van de toekomst. Tegelijkertijd werd er ook gewerkt aan een Mac met touchscreen en Steve Jobs wilde dit graag op een iPod hebben, wat uiteindelijk leidde tot de iPhone. Steve Jobs was bovendien fel tegenstander van het gebruik van een stylus, maar dat weerhield Tony Fadell er niet van om achter Steve’s rug om toch te werken aan een toestel dat te bedienen was met een stylus.