Interview: hoe tekenaar Leendert Jan Vis zijn bekende wenskaarten op de iPad Pro tekent

Misschien heb je nog nooit van Leendert Jan Vis (WikiPedia) gehoord, maar zijn tekeningen kent iedereen. Je vindt ze op wenskaarten van Hallmark… en op de iPad Pro! iCulture ging op bezoek in de studio van Vis in Den Bosch, om te kijken hoe hij tegenwoordig zijn schetsen en tekeningen maakt dankzij de iPad Pro.

Hieronder zie je in een animatie (uit Procreate) hoe deze tekening tot stand kwam:

Foto’s, video en interview door Bas Broek (@basthomas), verslag door Gonny van der Zwaag (@gonny)

Leendert Jan Vis over tekenen met de iPad Pro en Apple Pencil

iCulture: “Hoe bevalt de iPad Pro als tekentablet?”

LJV → Heel goed. Wat ik eigenlijk in 1984 wilde, toen ik begon, heb in nu uiteindelijk voor elkaar gekregen. Eigenlijk het omzetten van een potloodtekening naar een zwartwit-tekening, zodat het er nog spontaan uitziet. Dat was altijd mijn probleem: ik was altijd gecharmeerd door de potloodtekening, maar dan kreeg ik het niet echt goed over in inkt. Je haalt dan allerlei trucs uit en waarschijnlijk ziet niemand het. Maar ik zag het wel en dat geeft dan een slecht gevoel. Of tenminste een niet perfect gevoel. Dat heb ik nu wel met de iPad Pro.

Daarvoor heb ik het ook wel eens geprobeerd met een gewone iPad en een soort stylusdingetjes. Dat gebruik je een week en dan denk je: laat ook maar zitten. Dat gevoel van de pen kreeg ik niet. Zelfs niet met de Cintiq van Wacom. Dan had ik het gevoel van: dan ben ik hier aan het tekenen, maar dan werd dáár het lijntje gezet. Het voelde altijd vreemd.
Sommige mensen kunnen dat heel goed. Ik was een tijd geleden bij Wouter van Reek, de maker van Keepvogel, een animatieserie die vroeger werd uitgezonden na Sesamstraat. Hij kon dat dus wel: dan had ‘ie hier een tekentableau en daar de computer en hij kon het zó tekenen. Dat zag er gewoon supergoed uit. Ik heb dat geprobeerd en het lukte gewoon niet. Hoe ik het ook probeerde, ik kreeg nooit hetzelfde gevoel.
Op een gegeven moment kreeg ik zo’n Cintiq, zodat ik het ook hier kon zien (wijst op het scherm, red.) maar dan is er nog steeds het verschil tussen het aanrakingspunt en het punt waar het wordt gevisualiseerd. Dat is zeker met de app van Procreate helemaal opgelost.

Eigenlijk werk ik nu makkelijker en schoner op de iPad. Als ik een potloodtekeningetje had, dan moest ik soms nog iets uitgummen en met verschillende kleurenlagen werken en dat lukt me nu heel goed op de iPad. Het verbaast met nog steeds dat Procreate alles heeft dat ik wil hebben, maar in heel veel andere apps ontbreken dingen. Zo’n app als Paper (link) ziet er mooi uit, maar dan hebben ze een beperkt aantal penselen of is het een heel gedoe. Sketches (link) heb ik ook geprobeerd, allemaal apps die heel goed staan aangeschreven. Daarmee kom ik wel een heel eind, maar niet genoeg.

iCulture: “Het is misschien ook persoonlijke voorkeur?”

Juist, want ik heb een losse tekenstijl en dan is Procreate echt perfect. Terwijl bij andere grafische mensen een andere app veel beter werkt. Maar wat je zegt: sommige mensen hebben behoefte aan andere dingen in apps dan ik. Dit vervult precies mijn behoefte.

Yup, we weten dat dit een staande video’s is… volgende keer weer een liggende.

iCulture: “Ben je 100% overgeschakeld of zijn er ook dingen die je liever op papier doet?”

Nee. Wel is het zo: soms ben ik klaar en dan stuur ik het nog naar de computer hiernaast om het met Photoshop nog wat bij te werken. Maar dat is het enige, ik doe eigenlijk niets meer met papier. De computer heb ik nog steeds wel nodig, bijvoorbeeld om precies te zien welke resolutie de tekening heeft. Dat vind ik moeilijk om op de iPad Pro te zien. Ik zou niet alleen de iPad Pro kunnen gebruiken; dat vind ik te beperkend.

iCulture: “Ik zie dat je een iMac hebt met 4K-display hebt staan. Mis je dat op de iPad Pro?”

Nee, dat is mij niet opgevallen. Het werkt prettiger dan op de Wacom, waarbij ik altijd een kleine afwijking zag, ook al is die ook drukgevoelig. Het lukte me niet om op het scherm te kijken en op de Wacom te tekenen. Die coördinatie heb ik niet. Ik moet het echt zien, anders word ik knettergek. Een minpuntje van de iPad Pro vind ik, en dat heb ik ook op internet gelezen: dit is een heel duur pennetje (wijst op Apple Pencil, red.) en dat dopje raak je heel gemakkelijk kwijt. Ik heb wel eens lopen zoeken. Het zou eigenlijk fijn zijn als hij eraan geclipt kon worden. Dat is het enige, plus dat hij heel makkelijk wegrolt.

iCulture: “Je zegt bij de Apple Pencil: er zijn dingen die beter kunnen. Heb je dat bij de iPad Pro ook? Zijn er dingen die je mist?”

Nee. Ik dacht: ik ga het proberen en hij komt misschien na twee weken in de kast te liggen. Maar dat bleek niet zo. Wat meespeelt is dat ik het puur gebruik om te tekenen. Al het andere werk doe ik toch op de iMac. Ik weet dat veel dingen ook op de iPad kunnen, maar dat doe ik eigenlijk niet. Het grote scherm is best fijn en ik heb Split View wel eens geprobeerd, maar dat gebruik ik uiteindelijk toch niet. Dat zit gewoon niet in me. Ik neem de iPad Pro ook nooit mee. Zelfs op vakantie vind ik het dan net iets te groot. Het is echt puur voor het tekenwerk en dan voldoet het volledig.

iCulture: “Maar ik zie nog wel allemaal tekeningen op papier liggen.”

Ja, dat is hoe ik vroeger werkte. Dan maakte ik met potlood tekeningen en dat moest ik dan met karton overtrekken. Dat was wat krampachtiger, vond ik. Als je tekeningen aanlevert in inkt moeten ze het inscannen en dan krijg je allemaal foutjes. Nu ik direct op de iPad teken ontloop ik al die foutjes. Ik heb minder tussenstappen, dus het is veel schoner werken. Het corrigeren is ook veel makkelijker. In het verleden, voordat ik op de computer werkte, ging ik met een kroontjespen op aquarelpapier tekenen. Ik moest dan het potloodlijntje weggummen, met de kans dat het inktlijntje ging smeren. Met digitaal is dat veel gemakkelijker.