WWDC-verslag: vijf uur wachten op een plekje

Als je de WWDC-keynote thuis hebt gevolgd, lijkt het allemaal zo makkelijk. Je schakelde om 19:00 uur de Apple TV in, pakte een zak chips en een blikje cola en ging onderuitgezakt de aankondigingen volgen. Je krijgt nauwelijks iets mee van een andere realiteit: die van de ontwikkelaars die in San Francisco zijn om WWDC 2013 bij te wonen. Zij stonden maandag al om 3:30 uur ‘s ochtends naast hun bed om een plekje in de zaal te bemachtigen. We vroegen ontwikkelaar Niels Kooiker om te vertellen over zijn ervaringen.

De WWDC begon eigenlijk al op zondag. Die dag heb ik de badge opgehaald en met wat mensen kennisgemaakt. De eerste mensen zaten zondag om 10:00 uur ‘s ochtends al in de rij voor de keynote. De fanatiekelingen. Een paar bedrijven maakten van de gelegenheid gebruik om goodies uit te delen. TestFlight deelde bijvoorbeeld T-shirts uit. De registratie ging soepel: het was een kwestie van Passbook-pass scannen, gegevens controleren en ID laten zien. Daarna heb ik de badge gekregen met een WWDCXIII-jasje. Leuk. De rest van de zondag heb ik zelf gebruikt om met enkele developers een fietstochtje over onder andere de Golden Gate Bridge te maken. ‘s Avonds naar de OMT-borrel geweest, in the Social House, enkele blocks van Moscone vandaan. Gezellig, maar toch maar niet te laat gemaakt, want we wilden vroeg aansluiten in de rij.

De wekker ging om 3:30 uur. Gekkenhuis. Dit is mijn eerste WWDC en ik begreep dat niet iedereen de zaal in kan om de keynote bij te wonen. Er zijn overflow-rooms voor mensen die niet passen. Op mijn eerste WWDC wilde ik natuurlijk per se bij de keynote aanwezig zijn! Daarom ben ik rond 4:00 uur aangesloten in de rij. Dat was een leuke ervaring: op dat moment stond er al een rij van enkele honderden meters met gelijkgestemden.

Ruim 5 uur later heb ik eindelijk een plekje in de zaal bemachtigd. Het is een mooi plekje, ongeveer in het midden van de zaal. De sfeer in de zaal is erg leuk om mee te maken. Ik merk dat veel mensen bij de keynote ook vooral als gebruiker aanwezig zijn. Natuurlijk komen er dingen voorbij waar je met een developer-oog naar kijkt. De reacties zijn hier redelijk gelijk aan de reacties die ik mee krijg uit Nederland, maar ik heb toch overwegend positieve geluiden gehoord. Veel verandering, dat is tenslotte waar iedereen naar leek te verlangen.

Na de lunch was er “Platforms State of the Union”. Dit laat zich eigenlijk het best omschrijven als een tweede keynote, maar dan echt gericht op developers. Er hing ook echt een ander sfeertje in de zaal, je kon merken dat mensen hun developer-petje weer op hadden. Ik mag hier inhoudelijk eigenlijk niet echt op ingaan, NDA, dus ik hou het iets oppervlakkig. Er werd vooral gesproken over nieuwe developer-tools. Waarvan er veel met “eindelijk!” en applaus werden ontvangen. Ook werd er ingegaan op een aantal punten waar je als developer of als designer snel vraagtekens bij zet, zoals de nieuwe stijl buttons in de navigation bar, die nu eigenlijk platte tekst zijn en zich visueel niet echt onderscheiden van andere tekst. Daar gingen ze zelf op in, wat ik positief vond omdat dat aangeeft dat ze zich er tenminste enigszins van bewust zijn. In het kort is het design-idee dat je buttons met een kleur onderscheidt van de rest, en dat je daarmee je app een eigen identiteit kunt geven door de kleur zelf te kiezen. Mjah. In Twente zeggen we zoiets als ‘kieken wat’ wordt’.